Termowizja a walka z kłusownictwem

Kłusownictwo to problem, który prowadzi do wyniszczenia populacji zwierząt i zaburzeń równowagi ekosystemów. Niestety, tradycyjne metody walki z tym procederem często już nie wystarczają. Czy termowizja może być więc uznawana za prawdziwy przełom w walce z kłusownictwem? Poznaj najważniejsze informacje na ten temat.

Jak działa termowizja?

Termowizja to technologia, która pozwala na wykrywanie obiektów emitujących ciepło. Kamery termowizyjne rejestrują promieniowanie podczerwone emitowane przez ciała o wyższej temperaturze niż otoczenie, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie obrazu niezależnie od warunków oświetleniowych. Co to oznacza w praktyce? Termowizja sprawdza się doskonale zarówno w nocy, jak i w trudnych warunkach pogodowych, takich jak mgła czy deszcz.

Zastosowanie termowizji w walce z kłusownictwem pozwala na skuteczniejsze monitorowanie terenów, na których występują zagrożone gatunki zwierząt. Kamery mogą być instalowane na dużych obszarach leśnych, w rezerwatach czy parkach narodowych. Największy plus? Dają możliwość stałej obserwacji, nawet w miejscach trudno dostępnych dla strażników. W efekcie strażnicy są w stanie szybko reagować na różne próby nielegalnego polowania.

Walka z kłusownictwem a termowizja

Kłusownicy często działają w nocy, dlatego ich działalność zawsze była dużym wyzwaniem dla służb ochrony przyrody. Tradycyjne kamery i systemy monitoringu mają swoje ograniczenia, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę gorsze warunki i słabe oświetlenie. Natomiast termowizja umożliwia identyfikację obiektów nawet w ciemności, więc strażnicy mają większe szanse na „przyłapanie” kłusowników na gorącym uczynku.

Kamery termowizyjne mogą być wykorzystywane do monitorowania terenów, śledzenia podejrzanych pojazdów czy osób. Odpowiednio przeszkoleni strażnicy przyrody są w stanie natychmiast zareagować na wykryte nieprawidłowości, a lokalizację potencjalnych zagrożeń można precyzyjnie wskazać, nawet jeśli są one ukryte w gęstych zaroślach. Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj nasz wpis o tym, jak działa kamera termowizyjna.

Gdzie i w jaki sposób korzysta się z termowizji?

Przykłady skutecznego wykorzystania termowizji w walce z kłusownictwem można znaleźć na całym świecie. W Afryce, gdzie kłusownictwo stanowi ogromne zagrożenie dla populacji słoni i nosorożców, termowizja odgrywa istotną rolę w monitorowaniu zagrożonych obszarów. Kamery instalowane na dronach lub wieżach obserwacyjnych pozwalają na śledzenie ruchu kłusowników i ich pojazdów nawet w najtrudniejszych warunkach.

W Europie technologia termowizyjna zyskuje na popularności w kontekście ochronie gatunków zagrożonych wyginięciem, na przykład wilków czy rysi.

Warto podkreślić, że Polsce coraz więcej rezerwatów przyrody i parków narodowych korzysta z termowizyjnych systemów, aby skuteczniej przeciwdziałać nielegalnym polowaniom.

Koszty i dostępność termowizji

Choć termowizja jeszcze kilka lat temu generowała spore koszty, obecnie ceny urządzeń termowizyjnych nieco spadły i są popularnymi narzędziami, które wykorzystuje się właśnie w celu ochrony przyrody. Kamery termowizyjne dostępne są w różnych wariantach – np. w postaci przenośnych, urządzeń, używanych przez strażników w trakcie patrolu czy systemów stacjonarnych, które pozwalają na monitorowanie większych obszarów.

Dlaczego Inwestycja w termowizję się opłaca? Ponieważ przynosi wymierne korzyści w postaci zwiększenia efektywności działań przeciwkłusowniczych. Szybka reakcja na nielegalne działania to w konsekwencji zmniejszenie strat ekonomicznych związanych z kłusownictwem.

Rozwój technologii termowizyjnej to dopiero początek innowacji, które mogą wesprzeć walkę z kłusownictwem. Połączenie termowizji z innymi rozwiązaniami, takimi jak sztuczna inteligencja czy drony, może zrewolucjonizować sposób, w jaki monitorujemy i chronimy przyrodę. Automatyczne systemy wykrywania ruchu czy analizy obrazów mogą stać się nieocenionym wsparciem dla strażników, pozwalając na szybsze i bardziej precyzyjne działanie.

Interesuje Cię temat termowizji? Zerknij na nasz artykuł o wykorzystaniu kamer termowizyjnych w czasie epidemii.